Vladimir Tošić / Opus 4
Opus 4 bila je umetnička grupa četvorice mladih kompozitora koju su sačinjavali Milimir Drašković, Miodrag Lazarov Pashu, Miroslav Savić i Vladimir Tošić u periodu od 1976. do 1982. godine u Beogradu. Ovi kompozitori su zajedno studirali na Fakultetu muzičke umetnosti u Beogradu sedmadesetih godina u klasi profesora Vasilija Mokranjca i tokom studija su započeli zajedničku saradnju. Kompozitori, koji su se pored komponovanja i muzičkog izvođenja minimalne muzike bavili i vizuelnom umetnošću, kroz različite medije grafike, filma, fotografije, slajdova, videa, performansa i time bili vrlo svestrani i multimedijalni na jugoslovenskoj/beogradskoj sceni. Kako je Vladimir Tošić u svom delu Opus 4: dokumenti zabeležio, grupa je oformljena prevashodno iz četiri razloga: 1) potrebom za slobodnim izražavanjem sopstvenih umetničkih stavova; 2) potrebom za saznavanjem činjenica o savremenoj muzici; 3) potrebom da se utiče na promenu tradicionalnog načina vrednovanja i, kao kod svih mladih umetnika, 4) potrebom za javnim prikazivanjem svojih radova. Muzika za Opus 4 nije bila samo ostvaren zvuk, tradicionalno zabeležen u notnom sistemu ili slučajno stvorena i zapažena buka kao u Kejdžovom slučaju, ona je pre svega bila ideja čije se efemerno postojanje ostvarivalo umetničkom praksom. Sa Vladimirom Tošićem smo razgovarali o aktivnostima grupe tokom sedamdesetih godina prošlog veka, uticajima „likovnjaka“ na njihov rad, Kejdža, Glasa i ostalih progresivnih muzičkih praksi kada je grupa Opus 4 stvarala.
Još kao studenti, ovi mladi stvaraoci bili su veoma eksponirani u smislu svih najkarakterističnijih atributa avangardnog ponašanja: bundžijski raspoloženi, razdražljivo agresivni, netolerantni prema svojoj muzičkoj okolini. *
Vladimir Tošić, (1949, Beograd, Srbija), kompozitor, multimedijalni umetnik, redovni profesor FMU u Beogradu. Studije kompozicije završio je u klasi Vasilija Mokranjca na istom fakultetu. Dela Vladimira Tošića izvođena su redovno kako na domaćim tako i na stranim koncertnim podijumima i festivalima savremene muzike širom sveta: Argentina, Austrija, Belgija, Brazil, Engleska, Francuska, Holandija, Italija, Nemačka, Peru, Portugal, SAD, Škotska, Španija, Švedska i dr. Kompozicije Vladimira Tošića nalaze se na više kompakt diskova izdatih u Srbiji i SAD. Osnova stvaralačkog pristupa Vladimira Tošića je redukcionistički princip izgradnje dela. Sva njegova dela su procesualna, repetitivna i zasnovana na veoma malom broju različitih elemenata, a ponekad čak i na samo jednom (boji, ritmu, harmoniji). Najvažnija dela Vladimira Tošića su: Varial, Dual, Trial, Voksal, Fisija, Fuzija, Altus, Medial i dr.
Naslovna fotografija: Tošić Vladimir, Opus 4: dokumetni, Studentski kulturni centar, Beograd, 2001, 109.
*Mirjana Veselinović, „Stvaralačka prisutnost evropske avangarde u nas, Nova generacija“, Univerzitet umetnosti, Beograd, 1983. str: 386-391. – u: Tošić Vladimir, Opus 4: dokumenti, Studentski kulturni centar, Beograd, 2001. str: 8.
