- Sneak peek
- 12.05.2016.
-
0
8130
Mileta Prodanović / EKFRAZE
Posetili smo atelje i postavljanje nove izložbe Milete Prodanovića u Galeriji savremene umetnosti Smederevo. Mileta je napravio seriju novih radova pod nazivom EKFRAZE razumeti konačne stvari i posetiti tajna mesta, gde za motiv uzima draperije sa ikone dve bogordoice iz Nacionalne galerije umetnosti iz Vašigtona. Ikone za koje se ne može utvrditi precizno geografsko poreklo su Kanova Bogodorica i Melonova Bogorodica.
U katalogu autor teksta Ana Bogdanović piše: “U Nacionalnoj galeriji umetnosti u Vašingtonu su izložene dve ikone velikih dimenzija koje predstavljaju Bogorodicu sa malim Hristom na prestolu i dele srodne stilske, ikonografske i liturgijske karakteristike, a njihov se nastanak vezuje za drugu polovinu 13. veka: ona koja se smatra nešto starijom poznata je kao Kanova Bogodorica (the Kahn Madonna), dok je druga za koju se veruje da je sigurno nastala posle 1261. godine dobila naziv Melonova Bogorodica (the Mellon Madonna).6 Geografsko poreklo ovihikona predmet je brojnih kompleksnih istorijskoumetničkih analiza čiji rezultati kao izvesan okvir za njihovo razumevanje ističu nemogućnost preciznog određenja mesta nastanka i umetničke sredine u kojima su se autori ovih ikona formirali. Da li su nastale u Carigradu, Grčkoj, na Kirpu ili u Italiji i da li ih je naslikao vizantijski ili zapadno-evropski slikar, ili pak majstor vezan za krstaške pohode na istok, čini se sekundarno značajnim u kontekstu naše priče o životu i potencijalu značenja ovih ikona. Izvan preciznih faktografskih i muzeoloških činjenica, one su rezultat dinamičnog višesmernog transfera modela vizuelne reprezentacije koji su se tokom trinaestog veka odvijali mediteranskim svetom – od Sirije i Carigrada, preko Grčke i mediteranskih ostrva do Italije i Francuske i nazad. Ne treba zapostaviti činjenicu da su u srednjevekovnom svetu slike živele u uslovima stalne reprodukcije i serijalnosti, pri čemu je pitanje njihovog autorstva bilo shvaćeno distribucijski, budući da je slika izvodila funkciju instrumenta za prenošenje nekog referentnog sadržaja.8 Ove su slike, dakle, više obrasci komunikacije između umetnosti i njihovog okruženja, umetničkih reinterpretacija nastalih prilikom interakcija različitih modela slike, nego što su autonomoni objekti određenog, istorijski izvesnog porekla.”
